خیلی این شعر حسین پناهی را دوست دارم: 

یک وقت هایی باید

رویِ یک تکه کاغذ بنویسی

تعطیل است

و بچسبانی پشتِ شیشه‌یِ افکارت

 باید به خودت استراحت بدهی ...



دراز بکشی



دست هایت را زیر سرت بگذاری



به آسمان خیره شوی



و بی خیال سوت بزنی



در دلت بخندی به تمام افکاری که



پشت شیشه‌یِ ذهنت صف کشیده اند



آن وقت با خودت بگویی:



بگذار منتظر بمانند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: