بعضی وقت ها چیزی می نویسی از دلت

برای یک نفر !

اما دلت می گیرد ،

چشمانت پر از اشک می شود ،

قلبت خالی می شود ،

وقتی یادت می آید ،

همه آن را می خوانند و می پسندند ،

جز همان یک نفر …!

باید بازیگر شوم ،

آرامش را بازی کنم …

باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …

باز باید مواظب اشک هایم باشم …

باز همان تظاهر همیشگی : ” خوبم …

بزن ای تــار ، آهنــگی

به ســاز راز دلتنــگی

بخوانـــم بر ســـر سنگی

که دل مـــــــرده ز دلتنـــگی

دلم کمی خدامی خواهد…
کمی سکوت…
کمی آخرت…
دلم دل بریدن می خواهد…
کمی اشک…
کمی بهت…
کمی آغوش آسمانی…
دلم یک کوچه می خواهد…بی بن بست!و یک خدا…
تاکمی باهم قدم بزنیم فقط همین…!

قصد جان می کند این عید و بهارم بی تو 

این چه عیدی و بهاری است که دارم بی تو 

گیرم این باغ ، گلاگل بشکوفد رنگین 

به چه کار ایدم ای گل ! به چه کارم بی تو ؟؟؟